من بودم و يك بغل كاكتوس نطليبده ريز و درشت.

 براي من كه حتي يك شاخه گل نازك نارنجي نكاشته بودم فكر كاشتنشان كابوس بود. چقدر دلم ميخواست حراجي كاكتوس راه مي انداختم ولي جواب شوهر جان را چه ميدادم.

براي اينكه لابد با آن تيغ هاي خشن در باغچه ي حياط جا خوش نكنند تصميم گرفتم هر چه زودتر آن ها را راهي گلدان هاي رنگ رنگ كنم.

فكر كاشتن آن همه كاكتوس آزار دهنده تر از تيغ هاي ريز و درشتشان بود.

به ياد حديث حكيمانه ي مولايم علي(ع) افتادم كه چندي پيش آويزه ي گوشم كرده بودم.

الإمامُ علیٌّ (ع): إذا هبت أمراً فقع فیه، فإنّ شدّة توقّیه أعظم ممّا تخاف منه. (غررالحکم: 8955)

امام علی (ع): هرگاه از کاری ترسیدی، خود را به کام آن بینداز. زیرا ترس شدید از آن کار، دشوارتر و زیان بارتر از اقدام به آن کار است.

يادم هست كه براي نوشتن پايان نامه ام كه مثل غول بي شاخ و دم در مسير موفقيتم خودنمايي مي كرد. و من  منتظر بودم يك نفر آن را از سر راهم بردارد. هيچ چيز نتوانست لحظه اي نظرم را عوض كند و ترسم را فرو بنشاند.به يقين خواست خدا بود كه در آن موقعيت حساس اين حديث گهربار را راهنمايم قرار بدهد. تنها راهش همين بود كه خودم را به كامش بيندازم تا بتوانم آن غول خيالي را از سر راه بردارم و بي خود و بي جهت خودم را در برابرش ضعيف و عاجز نبينم و نترسم.هرچند سخت ولي خيلي زود روي غلتك افتادم و با لذت و علاقه مثل آب خوردن دو برابر حد مجاز مطلب جمع كرده و نوشته بودم كه استاد راهنماي عزيزم مجبور شدند نصف مطالبم را گلچين كنند.

بايد اين بار هم بدون فكر كردن به حجم و دشواري كار گوشه اي از كار را ميگرفتم و مشغول ميشدم تا هر چه زودتر خيال بي چاره ام از اين كابوس وحشتناك  راحت شود.

 گلدان اول را با ترس و لرز و نفرت ولي گلدان هاي بعدي را با ذوق وشوق و اشتياق كاشتم. كاكتوس ها تمام شده بودند ولي من به جاي خوشحالي ناراحت بودم و در دلم آرزو مي كردم كاش هنوز كاكتوس براي كاشتن داشتم.

يك ماه نشده گل بسيار زيباي يكي از كاكتوس ها و رشد باور نكردنيشان بر ذوق و نشاطم افزود.

خوب شد دور نريخته بودمشان.

1.هميشه تغير زاويه ي ديد چاره ساز نيست.

2. اين همه آيه و حديث براي بهتر شدن زندگي ماست نه براي پر كردن كتابهاي خاص.

3. آب در كوزه و ما گرد جهان ,تشنه لبان ميگرديم. منابع غني از فرزانگان الهي داريم و چشممان به دهان علوم متغير روز دنياست.

                                                                                  يا علي مولا مدد

_______________________به قلم: در انديشه پرواز_____________________