زن مظهر و تجلي ترحم و عاطفه است

زن كانون محبت و مهرباني و لطافت روحي و رقت قلب است…

ولي چه شده است كه بعضي از زنان مهرباني را فراموش كرده اند و اينقدر نا مهربان و بي رحم و سنگدل شده اند….

زنان غرب زده امروز دچار خشونت اخلاقي و رفتاري ظالمانه و غير عادلانه عليه همجنس خود شده اند….

وچه بسا مرداني كه خواسته يا ناخواسته در دام اين اغفالگري ها افتاده و تبعات منفي كه گريبانگير خانواده ها شده است.

جلب توجه و خودنمايي بوسيله ي جلوه گري و عشوه گري؟؟؟؟؟

 اين  نامهرباني ها در ظاهر و رفتار فريبا و دلبرانه و خودخواهانه تا به كي و تا كجاااااااااااااا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

جلب توجه و خودنمايي بوسيله ي جلوه گري و عشوه گري؟؟؟؟؟

اين ظلم هاي زنانه به چه قيمتي؟؟؟

آگاهانه يا ناآگاهانه قيمتش اين است:::::::::::::::::

فروپاشي خانواده ها و فساد و بي بند و باري و كاهش آمار ازدواج و افزايش آمار طلاق و آه زنان و بچه هاي مظلوم طلاق و……….

                            حتي يك لحظه تصورش درد آور است

شايد بعضي هايشان  بگويند خب مردها نگاه نكنند ولي بعضا شدني نيست و نا خواسته چشمشان به بر و رويشان مي افتدو هم كنترل چشم كار آساني نيست و از همه كس ساخته نيست… مثل اين است كه خانه ي شيشه اي بسازيم و بگوييم من اينطوري دوست دارم مردم نگاه نكنند (ميخواهم در خانه ي خودم راحت باشم)…. يا در خانه ات را به خاطر باد خنك خوردن نبنديم و بگوييم دزدها خانه ي ما نيايند…. حداقل يك تابلوي ورود دزدها ممنوع بايد در خانه زد و تابلوي چشم چراني و نگاه ممنوع دست گرفت كه لابد مردها به گمان خودشان فكر نكنند آزادند و بدانند با اينكه در ديزي باز است نبايد بي حيايي كرد يا  از هول حليم به ته ديگ افتاد.البته نميدانم چقدر نصب اين اطلاعيه كارساز است و موجب امنيت خاطرشان خواهد شد.

آن بعضي ها هم كه كلابراي  اين همه خوشگلي و دلبري ساعتها زحمت كشيده اند و از جلب نظر هر چه بيشتر مردها كيف ميكنند و كلي براي خودشان احساس تاج سر بودن ميكنند بايد بدانند كه جلب توجه كردن يك مرد همسر دار دزديست اگر جلب محبت باشد كه قتل و غارت يك عشق پاك و يك  زندگي است…. اگر  جلب توجه يك پسر مجرد باشد كه دزدي چشم و دل پاكي  و نجابت او به خودي خود بدون عوارض نيست…. عوارضش را بگويم يا همه ميدانند؟؟؟ بگذار بگويم چون  از اين روي سكه كمتر حرف به ميان آمده است:

وقتي يك دختر پاك و مهربان با زنان و مردان (با حجاب و عفيف) به سن ازدواج ميرسد و بايد خانه ي پدر را بدرود بگويد و همراه نصيب و قسمتش كه طبيعتا بايد پاك و نجيب  به خانه ي بخت برود بايد چشمش مانند موهايش كم كم به در سفيد شود يا يكي از آن ناموس دزدهاي مرخصي گرفته را براي كنيزي انتخاب كند و به بخت بد خود لعنت و ناله ها كند.

حالا غصه ي زنان را فقط نخورده باشيم براي همدردي با آن مجردهاي با عفت  و حتي مردهاي وفادار كه به دلايل موجه شغلي و….هر از گاهي به طور موقت در مضيقه و كمبودند بايد بگوييم اذيت شدن است با زبان روزه بوي غذاي لذيذ به مشام كشيدن و اذيت شدن و دم برنياوردن و از استفاده اش محروم ماندن و با ولع شهوات دروني كنار آمدن . اگر آتش آن در درون نبود با يك سطل آب به راحتي خاموش ميشد كنترل آن سخت نبود و اين همه اوضاع وخيم نبود و درگيري با آن و جهاد با نفس  لازم نبود. پس بدحجابي ظلم و آزار رساندن محدود به هم جنس نيست و جنس مخالف را هم دچار اذيت و آزار رواني مي نمايد.

(ظلمت نفسي) كه ميگوييم چون ميدانيم ممكن است خدا ببخشد حق الله را ولي ظلمت غير  (حق الناس)را خدا نميبخشد تا غير نبخشد و چگونه بدانيم آن غير كه از بدحجابي ما ضربه خورده است كيست كجاست و چه تعداد اند كه حلاليت بطلبيم و راضيش كنيم …البته اگر بتوانيم آه يك كودك را وسط مشاجرات پدر و مادر يا نبود دست مهربانشان بر سرش را جواب گو باشيم در اين دنيا.چه برسد به آن دنيا

                   زنان با حجاب و با حيا مهربانترين فرشتگان عالمند